En dan is het alweer februari, bijna 16 februari. Alweer een jaar voorbij dat ze mij achterop hebben aangereden in de auto. Een jaar van veel frustratie van alles naar niks kunnen.
Een jaar waarin je je vrienden hebt leren kennen, een jaar van isolement, het thuis zitten tussen 4 muren niet je eigen keuze is. Je dit ook graag anders had gezien maar toch werkelijkheid is geworden. Waar je de kleine dingen hebt leren te waarderen omdat niks gewoon is wat je kunt doen. Een
jaar van hele kleine stapjes 2 vooruit en 1 net zo hard weer achteruit, maar dan toch proberen om positief te blijven en dat ene kleine stapje vooruit te kunnen zien.
Een jaar van veel frustratie omdat je meer wil dan dat je kan en niks meer vanzelfsprekend is. Waarin je dag in en dag uit met hoofdklachten zit, waar licht en geluid de grootste vijand is en het voor de meeste niet te begrijpen valt omdat je dit aan de buitenkant niet ziet. Je verschillende dagen moet boeten voor dat ene kleine moment dat je je wat beter voelt en iets onderneemt. Je ziet alles en iedereen verder gaan met hun leven en voor je gevoel sta je stil, gewoon omdat je niet kan. Toch probeer je maar weer positief te blijven maar stil komt er dan toch die ene traan, die traan die je liever niet laat zien.
Hopelijk mag 2023 een beter jaar worden en gaan we met kleine stapjes vooruit. We leven van dag tot dag en zien wel wat het ons brengt.
Hopelijk tot ziens ergens in 2023
Liefs Angelique
WelkomIk ben Angelique Stultiens, woon in Nederweert en ik ben uw kapper aan huis!
In 1991 ben ik begonnen te werken in een herenkapsalon en in 1992 ben ik afgestudeerd aan de kappersschool in Maaseik, België.